Vandaag stond de etappe op het programma waar Fré het meest tegenop zag. Opnieuw was het een warme dag. Voor vandaag stonden vele korte en soms erg steile klimmetjes op het programma. Met de vermoeidheid al aardig in de benen werd het vast afzien vandaag…Maar eigenlijk ging het best goed! Aan het eind van de middag kwamen we nog redelijk fris op de camping aan. Bert hebben we vandaag maar vroeg los gelaten. Die fietste net wat gemakkelijker en inhouden op dat korte werk was geen doen! Morgen nog een soort Amstel Gold Race en we zijn in Sittard. Joepie!
TfL dag 6 Door de Graanschuur
Vandaag stond er een op papier redelijk makkelijke etappe op het programma.
Maar omdat het opnieuw warm was, 32C, slaat de vermoeidheid bij Fré en Meint zo langzamerhand wel toe. Bert gaat, zoals verwacht, nog steeds als een speer. Wat een power heeft die Bert!!! Meint moet i.v.m. het vele drinken regelmatig van de fiets, wat voor de anderen wel steeds het ritme onderbreekt. Het zij zo, mooi dat we nog steeds alle drie op de fiets zitten! De verzorging onderweg maakt weer heel veel goed. Ook komt er regelmatig een motormuis langs met Friese muziek 🙂 Nog 2 dagen doorbijten, de finish komt in zicht. Eerst morgen overleven. Die etappe ziet er serieus uit met al die korte klimmetjes in België. We gaan er voor en trappen door tot we in Sittard zijn! Het thuisfront maakt zich langzamerhand op om richting Limburg te gaan.
Gerelateerde Afbeeldingen:
TfL dag 5 Ronde Toppen
Vandaag zouden we om 07.30 uur opstaan, zodat we rond 8 uur/half negen zouden kunnen vertrekken. Maar Bert had zich een uur verkeken, zodat we om 6 uur al naast de tent stonden 🙂 Ruim voor 8 uur konden we dus al vertrekken.
Het beloofde weer een warme dag te worden. Meint had wat klachten met zijn urinewegen, dus we begonnen rustig met de klim die ons meteen stond te wachten. Op cp1 besloot Meint toch even even naar de arts te gaan. Hier bleek dat het ging om een beginnende ontsteking door vochttekort. Meint werd meteen aan een infuus gelegd. Het was even spannend, maar gelukkig kon Meint wel weer verder. Al met al gaf dit toch anderhalf uur vertraging, waardoor we de bezemwagen achter ons aankregen. Langzaam maar zeker lieten we deze achter ons. Hoewel we wel regelmatig even moesten stoppen, omdat Meint meer moest drinken om het lichaam te spoelen, ging het verder voorspoedig. Het was weer een prachtige route vandaag. De vele dagen fietsen beginnen ook bij Fré zijn tol te eisen. Het achterwerk doet zeer en de nek ook. Gelukkig komen we steeds dichter bij Sittard…
Gerelateerde Afbeeldingen:
Route Etappe 7 ‘Ardennenklassieker’
